Και αφού στην προηγούμενη μου καταχώρηση εδώ παρουσίασα πως ξεκινάει η δομή του γλυπτού του ταύρου στηριγμένο σε σκελετό σιδερόβεργας, σήμερα παρουσιάζω όλη την εξέλιξη της κατασκευής-δημιουργίας σε σειρά φωτογραφιών.
Ξεκινάω λοιπόν!
Έχουμε τον σκελετό και θέλουμε να του δώσουμε τον όγκο. Χρειάζομαι ελαφρύ υλικό. Επέλεξα το φελιζόλ που διαμορφώνεται καλύτερα το σχήμα του με το κοπίδι.
Εδώ ξεκινάμε να γεμίζουμε τον σκελετό με φελιζόλ. Για να το στεραιώσουμε χρησιμοποιούμε την κόλλα μεταξύ των φελιζόλ και περιμετρικά το τυλίγουμε με κολλητική ταινία για να γίνει ένα συμπαγές σώμα. Διακρίνεται καθαρά η ταινία στην μέση του ταύρου.
tip : Ώσπου να στεγνώσει η κόλλα μας εμείς έχουμε ενώσει μεταξύ τους τα φελιζόλ με μικρά σιδεράκια σαν μεγάλες βελόνες. Δεν χρησιμοποιούμε συρραπτικό! Θα μας τα διαλύσει όλα όταν πάμε να το αφαιρέσουμε.
Σε αυτό το κομμάτι της δουλειάς χρειαζόμαστε και έναν βοηθό ώστε ή να το κρατά ενωμένο και εμείς να το τυλίγουμε ή το αντίθετο.
Εδώ βλέπουμε πως έχουν μπεί σε σειρά τα φελιζόλ για τον επιθυμητό όγκο. Εδώ θέλει προσοχή στις αναλογίες του όγκου σε σχέση με το ύψος και το μήκος.
Εδώ, έχω αρχίσει να του δίνω σχήμα με ένα κοπίδι. Κόβοντας τα περιττά χοντρά κομμάτια.
Προσοχή μεγάλη με το κοπίδι!
Εδώ διαμορφώνουμε το κεφάλι του ταύρου σκάβοντας και δημιουργούμε εσοχές κυρίως γύρω απο τα μάτια και τα αυτιά. Η δυσκολία εδώ είναι ότι θα πρέπει να βγει και απο τις 2 πλευρές το ίδιο και γίνεται και δια της ψηλάφησης και με κλειστά τα μάτια, όπως κάνω στην φωτογραφία.
Τα κέρατα του ταύρου τα διαμορφώνουμε σε αυτή την φάση με άλλα πιο χοντρά φελιζόλ, αλλά τα αφήνουμε στην άκρη για να τα φορέσουμε σε άλλη φάση της κατασκευής.
Συνεχίζουμε την διαμόρφωση.....
Εδώ, διαμορφώνουμε τα πόδια. Παίρνουμε μικρά κομμάτια απο τα φελιζόλ που μας έχουν περισσέψει και τα προσαρμόζουμε. Χρειαζόμαστε και εδώ βοηθό για να τα συγκρατήσουμε τυλίγοντας τα με κολλητική ταινία. Θέλει πολύ γερό σφίξιμο η ταινία για να σταθεροποιήσει τα μικρά κομματάκια φελιζολ.
Ιδιαίτερη προσοχή στο σχήμα και στην ομοιότητα των ποδιών!!
Έτοιμα!! Επιτέλους τελειώσαμε με τα φελιζολ!!!
Περνάμε στην επόμενη φάση.
Για να μην τρίβεται το φελιζόλ και να αποκτήσει ενιαία μορφή, με κόλλα νερού τυλίγουμε την επιφάνεια του με χαρτί. Κατά προτίμηση εφημερίδα που είναι πολύ λεπτό φύλλο και και εύκαμπτο. Αφού πρώτα το κάθε φύλλο της εφημερίδας το κόψουμε σε μικρά κομματάκια. Αυτό το κάνουμε για να μην κάνει τσακίσματα το φύλλο στις καμπύλες μας. Στις μεγάλες επιφάνειες βάζουμε μεγαλύτερα κομμάτια.
Η κόλλα νερού περνιέται με ένα μεγαλούτσικο πινέλο.
Και έτσι γίνεται όταν ολοκληρωθεί το κόλλημα της εφημερίδας!!!
Πολύ σημαντικό να προσέξουμε: Σε όλη την διάρκεια του στεγνώματος της κόλλας πρέπει να είμαστε εκεί. Γιατί μπορεί σε σημεία να ξεκολλήσει και να χρειαστεί και άλλο πέρασμα με κόλλα αλλά και γιατί μπορεί να κάνει τσαλακώματα. Τότε με το χέρι μας τα πιέσουμε για να στρώσουν.
Όταν στεγνώσει με ένα λεπτό γυαλόχαρτο τρίβουμε όλο το γλυπτό και ιδιαίτερα στα σημεία που ενώνονται οι εφημερίδες.Έτσι γίνεται μια λεία επιφάνεια.
Αφού στεγνώσει, τότε με το ίδιο πινέλο που περάσαμε την κόλλα μας, και αφού προηγούμενα το έχουμε πλύνει καλά, περνάμε όλη την επιφάνεια του γλυπτού μας με στόκο. Προσέχουμε όσο θα τον αραιώσουμε με νερό γιατί δεν πρέπει να ποτιστεί με νερό η εφημερίδα και φουσκώσει γιατί αν γίνει πρέπει να βγάλουμε την παλιά εφημερίδα και να επαναλάβουμε την διαδικασία.
(το χρυσό που βλέπετε στην φώτο είναι γιατί έψαχνα δείγμα χρυσού και το είχα βάλει σαν δοκιμή. Μην σας μπερδεύει! Δεν ήρθε η ώρα του ακόμα.)
Συνεχίζουμε κατά τον ίδιο τρόπο.
Εδώ φαίνεται καθαρά στο γλυπτό η μια του πλευρά να είναι στο στάδιο της εφημερίδας και η άλλη να έχει περαστεί με τον στόκο.
Εδώ το γλυπτό έχει περαστεί όλο με στόκο και έχει στεγνώσει. Ευτυχώς όλα πήγαν καλά!!
Τώρα μπορούμε να κολλήσουμε και τα κέρατα με κόλλα, συρματάκια και κολλητική ταινία. Περνάμε και σε αυτά χαρτί όπως κάναμε πριν στα υπόλοιπα.
Και ήρθε η ώρα του χρυσού!!!
Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε φύλλα χρυσού.
Όμως εδώ, μπορεί να μην ταίριαζε να το κάνω λόγο του νοήματος του έργου. Έτσι χρησιμοποιώ χρυσό ανοιχτό χρώμα και το περνάω με το ίδιο πινέλο.
Το χρυσό χρώμα εδώ όμως δεν μπορεί να νερωθεί για να μην βραχεί το έργο. Ήδη το χρώμα είναι υγρό και προβληματίζει.
Η λύση είναι να περνάμε ελάχιστο χρώμα κάθε φορά για να προλαβαίνει να απορροφηθεί αλλά και να μην κάνει κόμπους.
Η πινελιά μας θα πρέπει να είναι στουμπωτή και όχι συρτή! Χρειάζεται προσοχή στην πίεση.
Άλλη μια φώτο που δείχνει σχετικά.
Και έτσι είναι το τελικό αποτέλεσμα
Η διαδικασία που παρουσίασα μου πήρε αρκετούς μήνες απο την σύλληψη της ως εδώ!!!
Και έπεται η συνέχεια να σας δείξω την διαδικασία του υπόλοιπου έργου με όλα τα υλικά του. Την επόμενη φορά.
Ελπίζω να το βρήκατε ενδιαφέρον.
Η συνέχεια αύριο θα είναι ακόμα πιο ενδιαφέρουσα!!!
Για να φθάσει σε αυτό το αποτέλεσμα, έχει πολύ δουλεία ακόμα...
Η συνέχεια της δημιουργίας του γλυπτού-εγκατάστασης είναι εδώ : http://texni-zoi.blogspot.gr/2012/01/blog-post_16.html και στο τέλος της επόμενης δημοσίευσης υπάρχει και ο σύνδεσμος με το μήνυμα του έργου.
Maria Zografou Ouzounoglou
Αν σας άρεσε η δημοσίευση μου, πατήστε το κουμπάκι «Μου αρέσει»
Για άμεση ενημέρωση και στήριξη της προσπάθειας μου, μπορείτε να γίνετε ΜΕΛΗ φίλοι του Μπλόκ.
Όσοι πιστέυετε ότι τα παραπάνω μπορούν να είναι χρήσιμα και για τους φίλους σας, μπορείτε να κοινοποιήσετε τη δημοσίευση
Σας ευχαριστώ θερμά που με τιμήσατε! Να είστε καλά!
