Από μια φίλη και συνάδελφο άκουσα την εξής ιστορία:
"Πριν μερικά χρόνια γνώρισα μια καταπληκτική κοπέλα, λίγο μετά τα 25 της. Την Φανή. Έχει όλες τις χάρες του κόσμου. Όμορφη, έξυπνη, γλυκιά, αποφασιστική, οργανωτική, δυναμική. Η στάση της έδειχνε ακεραιότητα χαρακτήρα. Να μπορεί να διεκδικεί τους μικρότερους ηθικούς συμβιβασμούς στην ζωή της. Μόλις είχε τελειώσει οικονομικές σπουδές στην Αθήνα και επέστρεψε στο νησάκι της, στην ταλαίπωρη μάνα της η οποία είχε να στηρίξει άλλα 3 παιδιά πλάι σε έναν δύσκολο άντρα. Εκεί την βρήκε ο Γιώργος, ένα παιδί της παρέας και την ερωτεύτηκε. Ο Γιώργος είναι και αυτός ωραίο παιδί, λίγο μεγαλύτερος της, Πειραιώτης, καπετάνιος και μοναχοπαίδι. Την κατάκτησε με πολύ μεγάλο κόπο, αφού της υποσχέθηκε απόλυτο σεβασμό, στήριξη, αφοσίωση και αγάπη. Η Φανή ήρθε ξανά στον Πειραιά όπου νοίκιασαν ένα όμορφο διαμέρισμα να μείνουν. Μετά από λίγο, ο Γιώργος ταξίδεψε και η Φανή έψαχνε για δουλειά να αξιοποιήσει τις σπουδές της και τον δυναμικό του χαρακτήρα της. Όμως μέσα σε ένα καθεστώς μνημονίων και οικονομικής ύφεσης ήταν φυσικό να απογοητεύεται καθημερινά. Με τον Γιώργο μιλούσαν στο τηλέφωνο. Την βεβαίωνε για την αγάπη του και της έλεγε να μην απελπίζεται, γιατί τελικά κάτι θα γίνει από δουλειά. Η Φανή είχε να στηρίξει και την οικογένεια της. Στα διάφορα προβλήματα τους, κυρίως υγείας, όταν χρειαζόταν να έρθουν στον Πειραιά, τους δεχόταν όπως ήταν φυσικό στο σπίτι που είχαν νοικιάσει με τον Γιώργο και όσο αυτός ταξίδευε, αυτή έμενε σε αυτό μόνη. Για στήριξη και παρηγοριά στις δυσκολίες της, η Φανή κατέφυγε στην εκκλησία της ενορίας της, όπου πρόσφερε και εθελοντική υπηρεσία.
Η μάνα του Γιώργου, η κυρά – Άννα, δεν βρήκε καθόλου συμφέρουσα αυτή την ιστορία. "Ποια είναι αυτή που τρώει τα λεφτά του γιου μου και κάθεται χωρίς να δουλεύει! Μια ανίκανη είναι που εκμεταλλεύεται τον γιο μου και της νοίκιασε σπίτι για να μαζεύει τους δικούς της που έρχονται από το νησί για τις τόσες τους ανάγκες" έλεγε στις φίλες της. Αυτά τα λόγια έφτασαν στα αυτιά της Φανής και πάγωσε τις σχέσεις της με την πεθερά της, που ως τότε ήταν τυπικά καλές. Περίμενε να επιστρέψει από το ταξίδι ο Γιώργος για να του πει τα συμβάντα και ότι νοιώθει από την πλευρά του Γιώργου να καταπατάται η συμφωνία τους για σεβασμό στο πρόσωπο της, οπότε δεν μπορεί να μείνει άλλο σε αυτή την σχέση. Ήταν μια πολύ μεγάλη δοκιμασία για το ζευγάρι. Αλλά τελικά έδειξε να τα βρήκαν αφού ζήτησε συγνώμη η κυρά – Άννα και υποσχέθηκε να μην το ξανακάνει. Όμως η Φανή ήξερε πως η πεθερά της θα το ξανάκανε και θα την ακολουθούσε και ο γιος της αν αυτή εξακολουθούσε να μην επιβεβαιώνει τις προσδοκίες τους από αυτήν για κοινωνική καταξίωση μέσα από μια δουλειά ανάλογη των σπουδών της. Η ηθική πλευρά του χαρακτήρα της Φανής, δεν τους ενδιέφερε καθόλου. Ή τουλάχιστον αν τους ενδιέφερε, ήταν δευτερεύουσα. Η πρώτη και μεγάλη τους ανάγκη ήταν πρώτα και πάνω απ 'όλα η κοινωνική καταξίωση. Αυτό περίμεναν από αυτήν. Έπρεπε λοιπόν ή να τους επιβεβαιώσει ή να αποχωρήσει από την σχέση αυτήν περήφανα και να πάει πίσω στο νησάκι της στα αδιέξοδα της οικογένειας της και της κλειστής κοινωνίας.
Μόνο ένας τρόπος υπήρχε να επιβεβαιώσει τις προσδοκίες του Γιώργου και της οικογένειας του και αυτός ήταν ανήθικος, προδοτικός ως προς την οικογένεια της πεθερά της. Θα πρόδιδε πρόσωπο της δικής τους οικογένειας. Σε αντάλλαγμα αυτής της προδοσίας, κάποιοι θα της έδιναν την δουλειά καριέρας που απαιτούσε η πεθερά της από αυτήν. Ο Γιώργος και η μάνα του ας πλήρωναν αυτό το τίμημα για να συνειδητοποιήσουν κάποια στιγμή, αυτό που αρνιόταν με πείσμα να παραδεχτούν: Ότι τα πρωταρχικά τους ζητούμενα από την ζωή ήταν ανήθικα και ας έκαναν τους θρησκευόμενους. Την υποχρέωναν την Φανή σε αυτή την προδοσία. Θα πλήρωναν λοιπόν το τίμημα των δικών τους επιλογών. Ήταν σίγουρη πως αρχικά, δεν θα αναγνώριζαν την προδοσία της σαν προδοσία. Θα την αρνιόταν στην συνείδηση τους και θα κρατούσαν την χαρά της καταξίωσης που θα έπαιρναν, έχοντας να δείξουν στον κύκλο τους: "Κοιτάξτε πόσο σπουδαίοι είμαστε αφού μας επέλεξε για οικογένεια της μια τέτοια σπουδαία κοπέλα!!" Η ανάγκη τους για αναπλήρωση της χαμένης τους αξίας μέσα τους με δανεική δύναμη, ήταν η μόνη ψυχολογική διέξοδος που έβλεπαν. Πρόβαλαν τάχα μου μια θρησκευτική και ηθική υπόσταση του εαυτού τους, αλλά αυτό ήταν το τελευταίο αναγκαίο καταφύγιο για αναπλήρωση της υποτιμημένης τους υπόληψης που ένοιωθαν. Και αυτό, μόνο για όσο δεν υπήρχε γι 'αυτούς περιθώριο για αναπλήρωση μέσω κοινωνικής καταξίωσης. Θα τους έδινε λοιπόν αυτό που ήθελαν με σκοπό να τους ξεμπροστιάσει στην συνείδηση τους.
Ο αδερφός της Άννας (της πεθεράς της Φανής), ο Μανώλης, είχε δυνατούς εχθρούς, επιχειρηματίες οι οποίοι με την στήριξη πολιτικών δυνάμεων ήθελαν να του πάρουν μια καλή περιουσία που είχαν στην παραλία ενός νησιού, για τουριστικές επενδύσεις. Επρόκειτο για το σπίτι, το κτήμα της γυναίκας του της Έλλης. Τους κόπους και τα όνειρα της πατρικής της οικογένειας, την οικογενειακή της ιστορίας. Τα όνειρα και τους κόπους μιας ζωής και του ίδιου του Μανώλη μέσα στα 35 χρόνια γάμου που είχε. Και επίσης τα όνειρα της κόρης του για δική της αξιοποίηση της περιουσίας αυτής. Αυτοί οι επιχειρηματίες, με την βοήθεια της πολιτικής εξουσίας εξαγόρασαν την πατρική οικογένεια της Έλλης και την έβαλαν εναντίον της, "αξιοποιώντας" τις αδύνατες πλευρές των χαρακτήρων τους, που ήταν παρόμοιες με της οικογένειας της Άννας. Το ίδιο είχαν κάνει και με τους φίλους της οικογένειας της Έλλης και του Μανώλη. Οι πρακτικές ανάγκες συγγενών και φίλων που μπορούσαν να ικανοποιηθούν στο απέναντι στρατόπεδο με τους επιχειρηματίες, αλλά περισσότερο ακόμη το αίσθημα κατωτερότητας και ανωτερότητας ( που είναι οι 2 όψεις του ίδιου νομίσματος) κατάφεραν με εξαγορά να απομονώσουν αρκετά την Έλλη, για να την υποχρεώσουν να τους παραδώσει την περιουσία της. Με την πατρική οικογένεια του Μανώλη δεν το είχαν καταφέρει ακόμη αν και το επιχειρούσαν επίμονα. Οι φίλοι της αδερφής του της Άννας που ήταν πρωτίστως φίλοι των τοπικών βουλευτών της περιοχής της στον Πειραιά, την έβαζαν εναντίον της Έλλης της γυναίκας, του αδερφού της και της κόρης τους. Για πάρα πολύ καιρό η Έλλη με την κόρη της την Νίκη, κατάφερναν να προσπερνούν τις καλυμμένες επιθέσεις της Άννας, του άντρα της και του γιου της του Γιώργου, "να δίνουν τόπο στην οργή" και να κρατούν μια επαφή μέσα από δύσκολες ισορροπίες.
Οι επιχειρηματίες αυτοί, μέσα από τα ίδια και άλλα κανάλια διασύνδεσης που εφεύραν, είχαν προσεγγίσει και το νέο ζευγάρι, την Φανή και τον Γιώργο. Πρόσφεραν καλή δουλειά καριέρας στην Φανή και γενικότερη στήριξη του ζευγαριού στην ζωή τους με ανταλλάγματα να κάνουν στην οικογένεια του Μανώλη μια τέτοιου είδους επίθεση, όπου θα ήταν δυσδιάκριτη για τα μάτια του Μανώλη και θα την αναγνώριζαν μόνο η Έλλη με την κόρη της. Αυτό θα μπορούσε να φέρει ρήξη στις μεταξύ τους σχέσεις και ο Μανώλης να αμφισβητούσε την γυναίκα του και την κόρη του και να απέσυρε την στήριξη του σε αυτές. Σε τέτοια περίπτωση θα είχαν καταφέρει πολύ δυνατό χτύπημα στην Έλλη. Αλλά και τον Μανώλη να μην κατάφερναν να επηρεάσουν εναντίον της Έλλης, θα είχαν καταφέρει να αποκόψουν όλη την οικογένεια του Μανώλη από την οικογένεια της αδερφής του. Να τους αφαιρέσουν και το τελευταίο ανθρώπινο στήριγμα.
Αρχικά, η Φανή άκουσε αυτό το σχέδιο από τον Γιώργο στην αρχή της γνωριμίας τους, αλλά το απέρριψε αμέσως σαν πολύ ανήθικο. Άρχισε να το ξανασκέφτεται όταν ο Γιώργος ταξίδεψε, η ίδια απελπίστηκε ότι θα μπορούσε να βρει δουλειά και από πάνω δέχτηκε και την βάναυση επίθεση της πεθεράς της. Δεν θα έφταιγε αυτή για την επίθεση που θα έκανε στον θείο Μανώλη. Δική του ήταν η τόσο ανταγωνιστική αδερφή, που ήθελε την νύφη της οπωσδήποτε σπουδαία για να αντισταθμίσει με δανεισμένη δύναμη ένα πολύ μεγάλο αίσθημα μειονεξίας που ένοιωθε. Η Φανή απλά θα έκανε το χατίρι της πεθεράς της, να γίνει η κοινωνικά καταξιωμένη νύφη που χρειάζεται. Αν αυτό περνούσε μέσα από ανήθικο μονόδρομο σε βάρος του αδερφού της, αυτό αφορούσε μόνο την πεθερά της. Η πεθερά της, θα πλήρωνε το τίμημα των επιλογών της σε βάρος του αδερφού της. Σε αυτή θα χρέωνε η Φανή την προδοσία που θα έκανε στον θείο Μανώλη. Αν ο Μανώλης ήταν δικός της συγγενής ή φίλος, μάλλον δεν θα την έκανε την προδοσία γιατί δεν ήταν μέσα στις αρχές της. Για τον θείο του Γιώργου όμως ευθύνεται ο Γιώργος με την μάνα του, οι οποίοι δεν νοιάζονταν καθόλου να τον θυσιάσουν για τις φιλοδοξίες τους. Ο θείος Μανώλης θα πλήρωνε την μειονεξία της αδερφής του.
Όλα έγιναν με το σχέδιο των επιχειρηματιών. Ευτυχώς όμως για τον Μανώλη, κατάλαβε εύκολα την επίθεση που γινόταν στην οικογένεια του από την Φανή και από που προέρχονταν και στήριξε την γυναίκα του και την περιουσία τους. Έχασε όμως την αδερφή του, γιατί όπως ήταν αναμενόμενο η Άννα υποστήριξε την απόφαση της νύφης της να πάρει την δουλειά που της έδιναν οι εχθροί του αδερφού της, και ας έχανε τον αδερφό της, μια και προσχωρούσε στο αντίθετο στρατόπεδο. Η Φανή τώρα είναι πια παρουσιάστρια στην τηλεόραση. Στερέωσε τον θαυμασμό και τον σεβασμό του Γιώργου και της πεθεράς της και ετοιμάζει τον γάμο της…»
Όπως είπα και στην αρχή, άκουσα αυτήν την ιστορία από μια φίλη και συνάδελφο, σε μια συζήτηση που είχαμε για το ποιες ανάγκες ορίζουν τις ανθρώπινες σχέσεις και χτίζουν τον κοινωνικό ιστό.
Ο Μανώλης με την Έλλη και την Νίκη δεν έχασαν την πίστη τους στον δίκαιο αγώνα τους για το σπίτι τους και την περιουσία τους στο νησί και πληρώνουν κάθε τίμημα και πρώτο την κοινωνική απομόνωση. Ξέρουν πως, είναι πολύ δύσκολο της Νίκης να της δώσει κάποιος δουλειά, γιατί ο καθένας κινείται στις συνεργασίες, στις δουλειές και γενικότερα στην ζωή, περισσότερο για να καλύψει το αίσθημα κατωτερότητας – ανωτερότητας (και λιγότερο για τις πρακτικές και οικονομικές του ανάγκες) με εξωτερική δανεική δύναμη. Αυτή τη δύναμη την βρίσκουν στην απέναντι πλευρά από την Νίκη, στους συγκεκριμένους επιχειρηματίες που την πολεμούν. Μια δύναμη που οι επιχειρηματίες την έχουν συσσωρεύσει χτίζοντας στις αδύναμες, τις κακές πλευρές του χαρακτήρα των άλλων και τις δικές τους.
Το ψυχολογικό έλλειμμα ορίζει τις διαπροσωπικές σχέσεις και κατ 'επέκταση τις συλλογικές. Σε κάθε ρόλο εξουσιαστή η εξουσιαζόμενου που παίρνουμε για να διασυνδεθούμε μεταξύ μας, ένα τέτοιο εσωτερικό μας ψυχολογικό έλλειμμα υπηρετούμε κυρίως. Και μετά το οικονομικό που νομίζουμε ότι είναι το πρώτο. Οι άνθρωποι όπως η Νίκη ευνοήθηκαν από την ζωή με το μικρότερο ψυχολογικό έλλειμμα και έχουν το θάρρος να αρνούνται αυτές τις διασυνδέσεις σε βάρος των άλλων ή του εαυτού τους. Στην σιωπή και στην μοναχικότητα που τους επιβάλλεται, έχουν την ευκαιρία να επεξεργαστούν και να κατανοήσουν σε βάθος τους κανόνες που διέπουν τον αλληλοσεβασμό, αυτό το φωτεινό σήμα που δείχνει τον δρόμο στους ταξιδευτές της ζωής. Η πρώτη επαφή με ανθρώπους σαν την Νίκη σίγουρα φοβίζει γιατί αυτοί δεν ελέγχονται μέσω της συνενοχής! Η εσωτερική τους ασφάλεια, η πίστη στον εαυτό, η υπομονή, η επιμονή και το κουράγιο τους υποστηρίζουν τον άλλο τρόπο διασύνδεσης με τους ανθρώπους, έξω από την ενοχή του πρώτου που απαιτεί την συνενοχή του δεύτερου για ασφάλεια. Ξέρω την ιστορία κάποιου άντρα που σκότωσε την γυναίκα του γιατί είχε κατακτήσει για τον εαυτό της τέτοιου βαθμού ακεραιότητα στις επαφές της με τους άλλους που η σύγκριση τον έκανε να ντρέπεται για το δικό του έλλειμμα. Ίσως αυτός ήταν και ο λόγος που σκότωναν μαρτυρικά τους πρώτους χριστιανούς και υποβάλουν και σήμερα σε μεγάλες δοκιμασίες κάθε δίκαιο και ακέραιο άνθρωπο. Πληρώνουμε για την εσωτερική ανασφάλεια του άλλου ο οποίος ψάχνει συνένοχους για να δικαιωθεί μέσα από συστήματα αρπαγής. Αν το δούμε από την πλευρά του έχει τα δίκια του τα οποία οφείλουμε να τα αναγνωρίσουμε και να τα επεξεργαστούμε, γιατί μόνο μαζί μπορούμε να δικαιωθούμε μια και μαζί αποτελούμε κοινωνία.
Η σημερινή απελπιστική πολιτικοοικονομική κατάσταση χτίστηκε πάνω στο ψυχολογικό έλλειμμα του καθένα μας. Για αναπλήρωση του αισθήματος της μειονεξίας μας, οδηγηθήκαμε στην ένοχη καλυμμένη αρπαγή που οργανώνει με συνενοχή διαπροσωπικές συμμαχίες, αναπτύσσεται σε ομάδες για να φτάσει σε κρατικούς συνασπισμούς. Εδώ που έχει φτάσει η κατάσταση, μπορεί να υπάρχει ζωή συνεχίζοντας με τον ίδιο συνδετικό κοινωνικό κρίκο, την συνενοχή; Αν μπούμε κάτω από νέο κοινωνικό σύστημα, χωροφύλακα, θα γιατρευτεί η μειονεξία του καθένα μας η οποία οργανώνει όλο το κακό προς αναπλήρωση;
Στείλτε μου email με τις απόψεις σας στο θέμα. Αν θέλετε μπορούν να δημοσιευτούν από εδώ, ανώνυμα ή επώνυμα. Αλλά πρέπει να μου το πείτε μαζί με το μικρό ή μεγαλύτερο κείμενο που θα μου στείλετε. Αυτό το μλοκ μπορεί να το κάνουμε μαζί ένα μέσον για μια πιο ουσιαστική επικοινωνία. Σας ευχαριστώ όλους και τον καθένα σας ξεχωριστά για την όποια συμμετοχή σας αποφασίσατε.
ΜΑΡΙΑ ΖΩΓΡΑΦΟΥ
mariaart.art12@gmail.com
Σας ευχαριστώ που μοιραστήκατε τη σκέψη μου, μαζί μου.
Σε όσους αρέσει η δημοσίευση πατήστε απο κάτω το κουμπάκι "Μου αρέσει"
Πολλοί με ρωτάτε τον τρόπο που γίνεται κανείς μέλος εδώ στο μπλοκ. Πηγαίνετε δεξιά κάτω από την φωτο μου που λέει «Γίνετε μέλη» Πατήστε πάνω και γράφεστε. Είναι πολύ εύκολο και πολύ ενισχυτικό για μένα ψυχολογικά και μόνο αφού δεν έχω διαφημίσεις για άλλο κέρδος.
